yazamadım kaç zamandır
sırdaş bildiğim kalem kağıt bile
tercümanım olamadı
duygusuz kaldım konuşamadım
yutkundum
kelimeler boğazımda düğümlendi
ben haykırdım sessizce
kimseler beni duymadı
sonra ağladım çoğu zaman
yüzüme bakan olmadı
düşünmek isterdim
düşlemekten ziyade
korkmasaydım gerçeklerden
ve cesurca ayak diretip
kaçmasaydım eğer
kimseler dokunumazdı ya hayallerime
onlar benimdi sadece
başrolde yine ben vardım
senarist de bendim,yönetmen de
kötü adam da bendim baş kahraman da
kimseler dokunamazdı ya hayallerime
başlamadan yarım kalanlar
bitsin demiştim ya hani;
aslında hiç istemedim bitmesini.
ve istemedim gelip beni bulmasını
onlar temiz kalmalıydı gözlerimizde
masumca ve fakirhane
geride kalanlara üzülmüyorum belki
ve geride kalacak olanlara
olağanmış gibi geliyor her şey gözüme
nasılsa dönecek dünya biz istemesek bile
o zaman yaşanmışlıklara hüzün katılmalı biraz
ama pişmanlık olmamalı. asla...
Kayıt Tarihi : 16.2.2009 15:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)