Benim Dünyam Şiiri - Zeynep Sever

Bi dünya kuruyorum kendime,
Sadece benim dünyam…
Yıldızların olmadığı bi alemdeyim.
Ateş böceği misali
Kendimi aydınlatıyorum.
Kendi ışığımda kendime yansıyorum.
Kimse yok benim dünyamda,
Ne bi ses ne bi gölge…
Sessizliği dinliyorum
Ve kendi gölgemde karanlığa gömülüyorum.
Üşüyorum bu alemde,
Çok üşüyorum…
İçimde alevlenen kocaman bi ateş varken…
Gitmeliydin, gittin.
Gel demiycem sana.
Çünkü giderken de git demedim.
Hiç bi vakit gel de demiycem.
Giderken götürdün benden çok şey,
Gelirsen bulamazsın
Bende kendine dair tek bişey!
Yolun açık olsun sevdiğim!
Benim dünyamda yok artık yerin,
Yıkıntıların ve kırıntıların dışında…

23:43 / 18.04.2008