Benim Dünyam Şiiri - Muharrem Çetinkaya

yağmurlar yağdırırım kurak gönlüme
sağnak sağnak
ıslanırım
mavi gecelerde
kimsesiz bir sahilde
ne gören olur
ne duyan…!
.
ve ne yangınlar söndürürüm
okyanuslarımda
denizlerim kabarır
alev mi dayanır bu med-cezire
sevda mı
kalırsa geriye
sönmeyen
sadece bir kor ateş kalır
yüreğimin ta derinlerinde
.
ormanlarımı büyütürüm
çeşit çeşit ağaçlar
fikirlerim gibi filizlenir
kardeşçe yaşatırım
tüm çelişkilerimi
kurtlarım dolanır özgürce
ceylanlar koşuşur
bilirim çekemezler beni
bir gölge gibi izler aslanlarım
hain çakalları…!
.
hayaller kurarım anılarımdan
sevda evlerinde
en sultan köşelerine oturturum
tüm sevdiklerimi
bir eli yağda bir eli balda
ve
oturur soğan-ekmek yerim
gözlerim yaşararak….!
.
gün gelir kral ben olurum
hükmederim
tüm dünyama
asarım-keserim
taş üstünde taş bırakmam
baş üstünde baş
ama bir şeye kıyamam
yetmez gücüm
sensizliğe…!
.
gün olur mahkum olurum
gönül gardiyanlarına
ellerimde kelepçe-ayaklarımda zircir
bir fındık kabuğunda gizlenir
ve bir sincabın elinden firar ederim
özgürlüğe…!
.
İşte yaşam budur
Bir gün kral
Bir gün köle
damarda kan gibi can verir yaşatırım
yaşam gibi
can verir kanatırım
samanlığa saklarım bir iğnenin içinde
tüm gizlerimi
ve aratırım
gözü bağlı gönlüme …!