Kızıyorum kendime
Bu acımasız dünyada
Neden karanlık çiçeğini
Pencere önüne koyuyorum
Neden mevsim kışken
Baharı kovalıyorum
Bulutlar simsiyah ama ben
Defterimde beyaza boyuyorum
Dışarıda fırtına koparken
Ben güneş çiziyorum
Gökkuşağı çiziyorum
Akıllanmayacağım biliyorum
Böyleyim işte ben
İçimde derin bir kuyu var
İçinde sonsuz olasılık var
Benim çektiğimse yalnızca hüzün
11.01.2024
Kübra DemirdaşKayıt Tarihi : 15.1.2024 07:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!