Benim Dünyam Şiiri - Mustafa Karaahmetoğlu

DÜNDEN…

BENİM DÜNYAM
Akşam olunca ben
Keder ve üzüntülerden uzak
Tozpembe bir hayal âlemine dalarım
Tüm üzüntülerimi unutur
İçkimi yudumlarken,
Sigaramı dumanlandırırken
Yepyeni bir dünya kurarım.

Öyle bir dünyadır ki bu
Olmayacak hiçbir şey yoktur
Benim dünyamda her şey olur
Öyle bir dünyadır ki bu
Özlem ve sevgi doludur
Benim dünyamda insanlar
Sevgi ve aşkla yoğrulmuştur

Ayrılık yoktur benim dünyamda
İnsanlar hep mutludur
Hiç uyanmak istemem ben bu hayal âleminden
Bilirim uyanınca neler olacağını
Bilirim bu hayal ettiğim şeyleri düşünüp ağlayacağımı
Ama mecburumdur uyanmaya
Mecburumdur gerçekleri yaşamaya

**Mustafa KARAAHMETOĞLU
İstanbul Olay Haber Gazetesi/Haziran 1984**

BUGÜNE

BENİM YOLUM

Bu kadar kısa mıydı hayat dediğimiz yol?
Bence bu kadar kısa değil yaşadığın kadardı!
Ama yine de bir çift sözüm var
Hayat… Tıpkı senin gibi
Aşılmayan, yıkılmayan tel örgülü sınırları var
Unutma!
Benim de prensiplerim var
Kendi sevda yolumda...

Bırak! Tutma ellerimi, sevme beni…
Üzülmem, kaybetsem de asla
Sen sevmesen de
Elbet beni de seven olacaktır
Ben de sevdiğim değil,
Sevildiğim yerde olurum.
İki kuş vururum tek taşla
Kaygılanmam asla,
Bir şey olmaz bana bu hayat yolunda
Yanlışlarım doğrularımı götürecekse
Birkaç kelime eksik kalacaksa bu dizelerde
Bırak kalsın!
Sen zaten sevgimden bi habersin…
Benim de farklı sevgi anlayışım var kendi yolumda…

İkinci baharım dedim,
Yaşadıkça sevesim var.
Aldırmazdım, sağanaklara, kar tipi borana
Elbette benim de yanlışlarım, hatalarım oldu
Ama doğrularım da var,
Vazgeçmediğim tıpkı senin gibi
Kendi yolumda…

Hadi ne olur! Saklanma…
Saklama duygularını, hayat bu!
Dışa vursun içindeki suskunluğun
Sen de sevdiğini söyle…
Zaman öyle de geçer böylede
İster sev ister vazgeç…
Biliyorsun beklentiler hem seni, hem de beni üzer
Aynı dünyada, ayrı ayrı yüreklerde olmak
Yok etmesin sevdamızı.
Beni tanıyorsun,
Ben buyum kendi sevgi yolumda…

Mustafa KARAAHMETOĞLU
16.09.2013