Benim Dost Dildiklerim Şiiri - Yakup Kös ...

Sanırdım ki gecem de gündüzlerim de onunla geçecek,
İçim de bir ümit vardı dost bildiklerim,
Ne zaman yere düşüp çakıldıysam;
Benim dost bildiklerim çekip gitti.
Vardı hepsi yanımda menfaat olunca,
Kışım tektim yazın çoktum,
Ama unuttukları bir şey var;
Ben her zaman sırtımı Allah'a dayadım,
Cihana eşitti benim dost bildiklerim.
Eskide kaldı dost sözcüğü ile kandırıldığım günler,
Her güleni dost sandığım ama dost olmadığını anladığım günler,
Acıdan kâh güldüm kâh ağladığım günler,
Canımı çok yaktı dost bildiklerim.
Meydanı boş bildiler dost bildiklerim,
Gecelerim aydın olmaz oldu,
Yalanlar bitti,
Maskeler düştü,
Benim dost bildiklerim birer birer bitti.
Artık korkar oldum bana dost diyenden,
Yoksa yok varsa var olandan,
ne benden bir eser kaldı nede onlardan,
Beni yedi bitirdi dost bildiklerim