Benim doğduğum köyün karlı dağlar ardında
Kınalı kayaların yoktu sabahı
Yolları diken dikendi tozlar arasında
Kağnı sesinden kusardı sokakları
Ve sönerdi sabır mumları aydınlığına
Beklerdi sabahında baharı...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Üstadın çok sevdiğim bir şiiri.Sakaryada edebiyatın önde gelen bir ismidir.Kendisine uzun ömürler diliyorum.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta