bütün soyunmalarımı tam giyinmek üzereyken
nereden çıktı da geldi bu çocuklar şimdi.
birisi almış eline ağızlığı kendinden oynak klarnet
parmak uçlarına takılı en zillisinden kastanyet
diğerinde markası çoktan silinmiş bir keman
tenhanın en yaman ustasının izi saklı tellerinde.
soğuk kış sabahında siyah mı simsiyahtır saçları da,
ne ateşler yanar hiç sönmeden gözlerinin içinde …
tam kapıdan çıkıp ilk adımımı atmak üzereyken
nereden çıktı da geldi bu çocuklar şimdi.
hangi yıkık değil dışı dökük evin penceresinden
birinin aç yeşile boyalı duvarının rengi de
diğerinin az yağda pişmiş düşler akar üzerinden
hazır taylar gibi koşup gemsizcesine oynamaktan
saklamadan yüreklerinin vakur ama en uçarı halini.
içi senin gibi kırmızı da dıştan baksan benden mavi..
“yükseklerine çıkıp üstümdeki yarısı çürümüş surların
yerinden oynamış sahipsiz bir taş gibi yuvarlanmak
ortasından çatlak bir parça uçarken açık denizlere
diğer yarısını kendinden habersiz bulanık sularda saklamak”
nereden çıkıp geldiyseniz hoş geldiniz çocuklar.
benim kadar istiyorsanız sizde, şimdi tutun ellerimden
bildiğim havalarınızın içine tuz dökün duman çıksın
vuralım heyecanlarımızla ayaklarımızı yerden yere
el ele düğün-dernek olalım kenar mahallelerimizde
yitik çizgilerimizin yanık süsleri tan yerinde aydınlansın
yeni sabahlarımıza yeni dünyalar olup gözünü açsın.
nereden çıkıp geldiyseniz hoş geldiniz çocuklar
kapımı çaldığınız anda oysa ben, sadece adres soracaktım
korkulu bahanelerimle kendime cinayet olacaktım
uğurlanma mevsimim çoktan hazırdı ellerimin üzerinde
ne varsa yakışmayan artık onu taşıyordum yüreğimde.
yırtılmaya en hazır, iplerim donma noktasında paramparça
iyi ki geldiniz çocuklar, iyi ki geldiniz tam zamanında.
bundan böyle siz ya da ben, belki hepimiz
ne kadar ince bir fidan gibi uzayıp gitse de boyumuz
bırakalım öyle kalsın, büyümesin içimizdeki çocuğumuz.
görüyorsunuz işte kapınız çalıveriyor bir gün
bütün ölümlere hazırlanmış ilmühaberleriniz elinizde
nehir boylarından öyle sesler yükseliveriyor ki, birdenbire …
Kayıt Tarihi : 22.10.2007 10:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
en beğendiğim dize:korkulu bahanelerimle kendime cinayet olacaktım
şiirin adı: doğrudur, 'her şiir yazanın esin dünyasında bir çingeneler zamanı ' vardır.ama dile getirmemiştir.
Sonuç. şiiri çok beğendim.
nereden çıktı da geldi bu çocuklar şimdi.
hangi yıkık değil dışı dökük evin penceresinden
birinin aç yeşile boyalı duvarının rengi de
diğerinin az yağda pişmiş düşler akar üzerinden
hazır taylar gibi koşup gemsizcesine oynamaktan
saklamadan yüreklerinin vakur ama en uçarı halini.
içi senin gibi kırmızı da dıştan baksan benden mavi..
tebrikler hocam güzeldi''
TÜM YORUMLAR (40)