Benim bu dünyaya geldiğim yıllar
Babalar çarkla geziyorlarmış
Toplanmış köyümde çilekeş kullar
Çileli hayattan geziyorlarmış
Şafakla beraber uyanıp kalkan
Bir elinde orak birinde tırpan
Usanmadan yorulmadan yılmadan
Tarladan tarlaya zorluyorlarmış
Terler boncuk boncuk alınlarında
Bir kucağında bir karnında
Kadınlar dizilir tarla yolunda
Çocuk doğurmaktan benziyorlarmış
Yıllar sonra gördüm köylülerimi
Sordum nasıl diye bildiklerimi
Çile keder dolu kaderlerini
Alın teri ile yazıyorlarmış
Kimi hastalanmış kimi mecalsiz
Kimileri yoksul kimisi halsiz
Ölenler gömülmüş kalanlar öksüz
El kapılarında yaşıyorlarmış
Köy böyle geçirmiş uzun yılları
Uzanmaz kimsenin şefkat elleri
Hala dert anlatmaz halde dilleri
Bahtlarına ağıt düzüyorlarmış
Kayıt Tarihi : 24.4.2018 13:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çok çok hem de çok hoş olmuş,tebrik ediyorum...
Ekmek kuruydu yavandı
Tadı başkaydı ekmeğin
Gönüller ferahtı o yıllar
Tebrikler Yusuf Bey.
O zaman evlerde taşınmış sular
Bazen de kovada bağlıydı yular
Kuyuya salınca pek zorla dolat
Hep böyle zorluğa kızıyorlarmış.
********************** Bedri Tahir Adaklı
Ah üstad gene de arıyoruz
çünkü o zaman ihlaslı dostlar
vardı. Samimiydiler.
Hadi şimdi ara da bul.
TEBRİKLER
TÜM YORUMLAR (8)