Benim Babam Var Ya Şiiri - Muharrem Araz

Benim babam var ya
Mektebin bacaları türküsünü söylerdi,
Birde kapıldım gidiyorum şarkısını.
Ama herkesten güzel söylerdi,
Benim babam var ya, senin babanı da dövmezdi.

Sadece severdi,
En çokta çocuklarını.
Kocaman elleri vardı,
Tosbağa sırtından sertti,
En ağırları kaldırır,
Dağa bir balyoz vursa,dağı ikiye bölerdi.

Bir gün elimde bir bebek,
Minnacık,küçücük
Burnumdan hıklayarak damlayan
Bana benzer bir oğlan,
Ağlayan sızlayan inleyen,
Benden bir parça,
Yavrunun yavrusu,
O’na baktıkça,ben
Bana baktıkça Sen.

Kocca adam da olsam,
Ateşlere de yansam,
Kocaman oğlumda olsa,
Ne olur gitme,

Kim tutar beni düşerken,
Kim okşar ak saçlarımı,
Kim çizgilerime ağlar
Kim verir sevgisini.

Nasıl dayanırım,
Nasıl alışırım?
Varlığın güç verirken hep
Yolları koşup gelsem,
Kokundan bilsem,
İşte,işte babam diyebilsem
Dalmamışken oyuna,

Gitme …
Baba…
Bırakma sakın.

Mozan-Muharrem Araz
17haziran2007