Ormanda odunu, ocakta sacı Üç çocuğu erkek, beşi de bacı Gurbetin kahrı, zehirden acı Bu hayali nasıl kurdun, sen baba Evlatların okuyup, tümü dağıldı Çevrede her birinin adı anıldı Buna da, alnın yazısı denildi Geleceği nasıl gördün, sen baba Lafını sözünü, bilen biriydin Ömrünce çalıştın, yoruldum demedin Önderdin dürüsttün, haram yemedin Babaların babasıydın, sen baba Değeri ölçülmez yaptıklarının Biçtin ürününü, ektiklerinin Gördün mutluluğunu sevdiklerinin Tüm çevrene örneğiydin, sen baba Gözlerin gülerdi, seksen yaşında Methiyen yazılı mezar taşında Torunların çalışıyor, masa başında Asırlara damganı vurdun, sen baba OSMAN KEZİBAN 27.10.1996 MERSİN Bu şiiri babası; babaların babası ALİ KEZİBAN’A İthafen yazmıştır.
Osman KezibanKayıt Tarihi : 8.10.2011 00:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!