Benim Babam Şiiri - Güvenç Gürses

Benim babam şimdi doksan beş yaşında,
Hâlâ yazıyor aklı fikri başında.
Bütün geçimi Hacıbektaş taşında,
Arif oğlu Yakup daktilo başında.

Benim babam bir ömür boyu dert çekmiş,
Buna rağmen yüreği yine de berkmiş,
Ömür boyu durmamış eserler dikmiş,
Zaman gelmiş Çelebiler’e rest çekmiş.

Geçim derdi onu gurbete göndermiş,
Üç beş kuruş kazanç geri döndermiş,
Beş erkek, dört kız çocuk, ana, avratla,
Kestiği taşı cilalamış savatla.

İki çocuk, eşi ve iki torunla,
Yürek acısı görmüş, son yolculukta.
Allah’ın rahmetin alacak kalanla
Yapınca hayır hasenat o ince yolda.

Benim canım babam sen varolasın,
Güvençle inanarak nurlar dolasın,
Gürsesle yalvarıp o yüce Rabba,
Diyesin, evlatlarım saptırmayasın.