Nov,19/05
Benim babam,
Güzel babam,
Yakışıklı,
Zeki babam;
Zekasını kaybetti
Yalnızca birkaç ay önce
Kaybetmeden yakışıklılığını...
Öyle dik bir dağın
Öyle eğilişiydi,
Ki,yakışmazdı ona
Ölümden gayrı,bu hayatta,
Böyle eğik kalmak!
O da zaten öyle yaptı!
.........
Hiç gördünüz mü babanızın
Ölüş çizgisinin yükselişini;
Tanık oldunuz mu an be an yitme seyrine
Ve umut nasıl bir armağandır ki insana,
O yitişi yaşarken
Hala beklediniz mi
Yaşayacak diye;
Ve sonrasında,
“Zaten belliydi herşey başından...”
Babamı,
Hep,zekasıyla övündüğü babamı,
Ki haksız da değildi hani,
Beyin iltihabından
Uğurladım
Geçen aylarda.
İflasına tanık oldum bir beynin,
Ki,benim için ne değerliydi
Ait olduğu kişi.
Öyle dağ gibi,
Öyle zeki ve nedense
Hep kontrollü
Babamı,
Öyle çocuksu,
Öyle bilinçsiz,
Ki, elbet burada yanılıyorum,
Ölüm anında mutlak vardı bilinci,
Ama,hep dimdik olan babamı
Öyle,yani ne bileyim,
Öyle yatarken yoğun bakımda
Ve hiçbirşeyciği yokken, bize göre,
Öyle uğurlayıverdik,
Onbeş gün içinde..
Kayıt Tarihi : 27.11.2006 14:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ölüş çizgisinin yükselişini;
Tanık oldunuz mu an be an yitme seyrine
Ve umut nasıl bir armağandır ki insana,
O yitişi yaşarken
Hala beklediniz mi
Yaşayacak diye;
Hiç görmedim..Göremedim..Ölümle yaşamın arasındaki o en acı çizgide görmek ister miydim ?Onuda bilmiyorum..Ben çok duygulandım ve beğendim şiiri..Nur içinde yatsınlar.
Sevgiyle
rahmet toprak
toprak yeniden doğmak
yeniden doğuşlarda sende katılırsın BABACIĞINA.
TÜM YORUMLAR (3)