Ah yalnızlık benim aziz dostum…
Gelmişsin yine sessiz sessiz
Tahta kapıların gıcırtısı bile duyulmamış
Sen gidince kalemim aşk-meşk yazar oldu
Bu ruhsuz kalem unuttu sanırım
Seninle sabahladığımız buz gibi sokakları.
Dostum,
İhtiyacım vardı sana
Tek başına olmak duygusu acıtıyordu canımı
Sırtımda beraber geçirdiğimiz buz gibi gecelerden hatıra kulunç ağrıları…
Uykularıma rahat vermez oldu.
Yine baş başa kaldık dostum.
Biliyorum,
Kimsenin sana ihtiyacı yok
Kimsenin bana ihtiyacı yok
Bizim birbirimize ihtiyacımız var
Sen yokken Azrailde uğradı dostum
Bir ölüm şarkısıdır tutturmuş gidiyor
Ama ben ölemem.
Senin bana ihtiyacın var.
Son mektubumu yazamam Mayakovski edasıyla
Bulutların bize ihtiyacı var dostum
Onların bişeylere benzetilmeye ihtiyacı var.
Bulutlar sahip olduğumuz tek şey dostum…
Hoş geldin…
Ahmet Fatih ÇakmakKayıt Tarihi : 18.2.2020 00:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!