Benim Arkadaşlarım Şiiri - Münevver Düver

Benim arkadaşlarımsın kalemim,
Seninle yazarak içimi döküyorum.
Sen de olmasaydın ne olurdu halim.
Sana aşığım kalemim.

Benim arkadaşımsın defterim,
Beyaz sayfalarını bana adadın.
Hüzün keder neşem çilelerimi.
Hepsini sana emanet ederim.

Benim arkadaşım telefonum,
Ben zaten ömrümde hep yalnızlık çekiyorum.
Geceleri kabuslarım, gündüzleri perişanım,
Telefonumda olmasa ne olur halim.

Benim arkadaşım bilgisayarım,
Seni çok seviyorum ama yalnız senle olmuyor.
Mutlu etmenin sonu yok biliyorum,
Kalemim, defterim, telefonum, bilgisayarım.

Hepiniz benim canımsınız,
Hayatımdaki anımsınız.
Sizler siz olması zor olur,
Benim en yakınlarımsınız.

06.01.2005
Güzelyalı-Adana
Perşembe Saat.13:41