Ununu akşamdan, eler ayırır
Şafakla kalkar, hamur yoğurur
Bezeler uhralanır, tek tek sayılır
Horoz öttü yavrularım, uyanın derdi
Oklavası, senidinde yufka açardı
Kara saç üstüne, ekmek atardı
Çökelekli peynirli, sıkma yapardı
Yanında ayranın, iç oğlum derdi
Derelere, kara kazan kurardı
Giysilere kil eker, tokuç döverdi
Taş üstüne, çamaşırlar sererdi
Sende bir tenhada, çim oğlum derdi
Su sesi, kuş sesi, havuzun başı
Kar boran olur, zemheri kışı
Üşüyüp akınca, gözümün yaşı
Giyin de evimize, koş oğlum derdi
Al basmadan, fistan diker giyerdi
İnsanları insan bilir, severdi
Çocukları ayrı ayrı, birer değerdi
Okuyun yavrularım, okuyun derdi
OSMAN KEZİBAN
10.09.1993 /MERSİN
Bu şiiri annesi Anaların anası HATİCE KEZİBAN’a ithaf etmiştir.
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta