Benim Anam Şiiri - Muharrem Öztürk 2

Bir elinde rapata bir elinde unu
Benim anam anadolu kokuyor
Rahminde başladı hayat oyunu
Benim anam anadolu kokuyor

Soğuk kış gününde sevginle ısındık
Sıkıntı başa gelince sana sığındık

Sırtında bebesi elinde orağı
Rahmet burcunun inmez bayrağı
Evlat tohum ise ana toprağı
Benim anam anadolu bitiyor

Rahman sevgisini sevginle kıyasladı
Ana olmasaydı olmazdı hayatın tadı

Elinde kepçesi tandırda aşı
Bizim içindir bütün uğraşı
Uzakta evladı gözünde yaşı
Benim anam anadolu bakıyor

Ekmek bulamazsan şefkatle doyurdun
Kendini bırakıp hep bize koşturdun

Neşe doludur her daim canlı
Yüzü akçadır açıktır anlı
Gönlü imanlı başı dumanlı
Benim anam anadolu tütüyor

Anam dizine yatınca buldum huzuru
Sen gönlümün ışığı ben gözünün nuru

Başı örtülüdür yüzü yaşmaklı
Bütün dünyalığı bizlere saklı
Vuslat olunca biraz ağlamaklı
Benim anam anadolu esiyor

Bir melekki sığındım kanadına
Neden hep iyisin kötüler inadına

Sallar beşiğini gözü uykulu
Makam terazisinde ana en ulu
Kaşları çatıktır gözleri sulu
Benim anam anadolu akıyor

Anne dizine yatayım beni uyut yine
Ninniler söyle bana o güzel sesinle

Başta leçeği yüzde yaşmağı
Fokur fokur kusardı kuymağı
Höllük edip bana sardı toprağı
Benim anam anadolu kokuyor.
20 Mayıs 2020