Anası büyütür, el alır gider.
Çiçeği burnunda gül, benim anam.
Bir garip yolcudur, nereye gider?
Yolun açık olsun var, benim anam.
On sekiz yaşında ana olmuştu.
Evin içi o gün, neşe dolmuştu.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim