Benim Anadolum Şiiri - Musa Uzunkaya

Geçmek isterse şayet, Asyalı Avrupa’ya,
Görmeye mecbur olur ülkemi doya doya…

Ulaşmak için batı, kültürüne doğunun,
Kokusunu teneffüs eder Anadolu’nun…

Türkiye’m, Anadolu’m, benim canım vatanım,
Uğruna her şey feda, sana kurbandır canım…

Yoğrulmuş kanlarıyla, ecdadımdan yadigâr,
Bedeli şahadettir, terk edilmez bu diyar…

Hangi namert kalkarsa bu ülkeyi bölmeye,
Vazgeçip her şeyinden, hazır olsun ölmeye…

Dünüyle-bugünüyle, yetmiş milyonu kardeş,
Bu ulvi kardeşliği bozamaz hiçbir kalleş…

Sevgi medeniyeti, kardeşliktir bu vatan,
Edemez bizi düşman, üç-beş alçak şarlatan! ...

Misak-ı milli ile çizildi hudutları,
O ruh kovdu yurdumdan, işgalci haydutları…

O ruh ile kaynaştı kürdü, lazı, çerkezi..
Türkün aziz vatanı, kucakladı herkesi…

Kars Edirnesiz olmaz, Ardahan-Kırklareli,
Taşına göz dikenin, kırılır alçak eli! ...

İstanbulsuz olur mu; Şırnak, Hakkari ve Van?
Ayıramaz bunları, ayağa kalksa cihan! ...

Diyarbakır, Ankara, bir bedende iki can,
Tunceli’si, Ağrı’sı, onsuz olur mu vatan? ! ...

Antep, Batman, Elazığ, Mardin ve Adıyaman,
Urfa’yı şanlı yapıp, Maraş’ı da kahraman;

Ne idi o yüce ruh, şimdi ne oldu ona?
Kardeşliği yok edip, kimler buladı kana? ..

Uhuvvetin resmidir, Çanakkale destanı,
Kimler ateşe verip, yakıyor gülistanı? ! ...

Karadeniz, Akdeniz, Ege, İçanadolu,
Birdir, bir yaşayacak, ülkemin sağı-solu! ...

Bir arada yaşamış, farklı din ve kültürler,
Bozdu beraberliği, görünmez hain eller! ...

Terörün, teröristin her türlüsüne lanet,
Pişmanlık duyanlara diliyoruz hidayet! ...

Dalgalansın bayrağım, hiç dinmesin ezanım,
Uğruna feda olsun, benim canım, cananım! ....

(21/02/2009)