Bakış açısına göre
Yolu değişen kavramlar
Kalemin ucunda hece hece
Uzaklara aşk dalıp da...
Hayâl ile kurulan bir İsim "Yâr".
Bana anlatsanıza hey yalnızlar!
Kimin fikrinde yanmak için
Bu tekrar, tekrar, tekrar,
O tekrarı renginde firarlamalar...?
Kanar yüreğim, yarılır nefeslerim
İşte budur, benim ağlama sebeplerim kim?
Yüreğimin yükü ağır, sırtımda...
Çuval çuval kamburlaşmış virgüller,
Kelimelerle uğraşıp İçim yanarken susuzum
Her şeyler akıp gidiyor
O "nokta" patlamasına..;
Cümlelerde çâresizliğime yandığım yer
Anar yüreğim, darılır nefeslerim
İşte budur, benim ağlama sebeplerim kim?
Kavram akışına töre
Yolcu yetiştiren bakışlar
Kelâmın suçunda gündüz-gece
Tuzaklarda aşk yanıp da...
Gerçeklerle kaybolan bir resim var.;
Bana anlatsanıza hey yıldızlar!
Kimin aklında kalmak için
Bu firar, firar, firar,
O firarı kendinde tekrarlamalar...?
Yanar yüreğim, daralır nefeslerim
İşte budur, benim ağlama sebeplerim kim?
Ahmet Durgut
Kayıt Tarihi : 17.8.2022 07:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ne desem ki usta..?
Bildiğim, ağlamak "insanidir..."
Duygu yoğunluğudur...
O da anca "yüreği, vicdanı" ve de insan, doğa sevgisi olanların işi...
Var mı öyleleri?
Pek yok...
Ağlamayı da o nedenle "istisnai" saydık,
Şiir bile yazdık...
Tebrikler Ahmet Bey... Siz de o "az" olanlardansınız...
TÜM YORUMLAR (2)