Benim adım engelli Şiiri - İlyas Kaplan

dışarı çıkamam, evde mahkum gibi yaşarım
ulaşım araçlarını kullanamam
sokakta, parkta, alışveriş merkezinde,
havuzda ,sinemada işim yok aslında
öyle ya ..
ben engelliyim.

evlenip çocuk sahibi olmam bile çok ters
olmayacak bir şeymiş gibi ...
çalışmamalıyım , okumamalıyım
güya..kötü bir şey
engelli olmak.

engeliniz beyninizdeyse delisiniz,
engeliniz gözünüzdeyse körsünüz
engeliniz bacağınızdaysa topalsınız
engeliniz kulağınızdaysa sağır…
engeliniz bedeninizdeyse sakat…

bir sokaktan geçerken
normal olmadığınız için dikkatle incelenirsiniz..
kaldırımlarda, otobüslerde, okullarda …
her şeyden önce her zaman
bütün bakışlar sizdedir.

başınızda dikilip bir işi nasıl yaptığınızı
tıpkı yeni yürümeye başlayan çocuğunu
yürürken izleyen anne gibi izlemeye koyulurlar
ezilirsiniz …
zor durum vesselam...

mimarından ,inşaatı yapan müteahitine...
yolları yapan belediyelerden ,
çevre mühendislerine,
kaldırım taşlarını döşeyen işçilere kadar
okullarda, mağazalarda, barlarda, kafelerde,
aklınıza gelen her yerde
engellisiniz.

tekerlekli sandalyesi , bastonuyla
bir engellinin gelip geçebilme ihtimalinin
ya da hakkının olduğu düşünülemez…
uzun ince bir yol işte

zor iştir
bizim memlekette engelli olmak.
eve kapanmak demektir
insan olmak zor bir zanaat
engelli olmak zorunda ötesinde.

arkadaşlarının alaylarıyla çocukluğunu bile yaşayamamış
ön yargılara takılmışızdır her zaman.
yaptığınız uğraşlar zehir eder hayatı size
zihinsel engellisiniz…
fiziksel engellisiniz…

hayat boyu birilerine muhtaçsınız
insan olmayı sorgulatan cinsten
engellilerin yaşadığı her dram

down sendromlu çocuğum
doğumuma bile insanlar karar veriyor
yetmedi...
zihinsel engellilerin din algıları yok diyorlar
bizim Allah’ımız yok mu yani
bir insan bu kadar mı aşağılanır
mahallenin çomarı gibi
mahallenin delisi olarak görülmek
ne korkunç

kafamız daima yarık,
yüzünüz kolumuz çürük içinde
mahallenin çocuklarının taşladığı deliyiz çünkü...

yalnızca çocuklar mı?
koca koca adamlar…
sözüm ona yetişkinlerin sizinle alay etmesine aldırmamalı
sürekli onlara delilik yapmalısınız
deli deli kulakları küpeli…

hakaret, alay ve işkence,
mahallenin en doğal hakkıdır zira...
mahallenin delisine her şeyi yapmak mubah
sadece bedeniniz değil,
yetmez.
ruhunuz da tecavüze uğrar.
engelli her çocuk gibi.

redfer