Ey fâni sevgili!
Gurur dağlarımı Aşkınla deldim,
Şirin sensin bugün Ferhat'ı benim;
Çöllerden Aslı'ma, Leylâ'ma geldim,
Kerem'in, Mecnûn'un feryâtı benim..
Kim demiş Aşk yoktur, nedir bu hâlim?
Mısra mısra şiir dökülen kâlim?
Nereye bakarsam mahbûb hayâlim,
Eğer ki yalansa galâtı benim..
Gönlümü mest etti kaşınla gözün,
Elest'i yankıya bürünmüş sözün,
Aşkın miftâhıymış yansıyan özün,
Yâr güzelliğinin ispatı benim..
Sana bir muamma bana âşikar,
Yalnız şu hassemle ettim iftihâr,
Sözlerimden çıkar dâima har har,
Lâkin en basitçe lügâtı benim..
Elest Meclisi'nden Adem yanmakta,
Mecâzi mahbûba sanma kanmakta,
Senin şahsında hep Hakk'ı anmakta,
Aşktır tek mürşidim irşâtı benim...
Kayıt Tarihi : 10.12.2016 10:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Adem Kaçar](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/12/10/benim-5-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!