Benim.. -4- Şiiri - Adem Kaçar

Ey Gönül!

Cânımı yakmakta dost dediklerim,
Kavurur sînemde çöllerim benim;
Burnumdan getirdi hep yediklerim,
Bülbül talan eyler güllerim benim..

Peygâmber ahlâkı ümmette sandım,
Sarık, cübbe, sakal, türbâna kandım,
Şekile aldandım, gel gör ki yandım,
Budanmış, kırılmış dallarım benim..

Mâsumum ben mâsum Hüseyin gibi,
Bırak Yezit'liği zıkkımın dibi,
Yalancılığın duy müthiş edîbi,
Boğar göz yaşından sellerim benim..

'Adâlet' kitaplar süsler durur da,
Dünya kadıları nefsi gururda,
Allah Mahkeme-i Kübrâ kururda,
Yapışır yakaya ellerim benim..

Aklı gözlerine gördüm inmişler,
Deliller müfteri, vicdân sinmişler,
Mazlûma zâlimler böyle binmişler,
Nasıl sussun nasıl dillerim benim..

Adem Hakk'a dayan, vekilin Allah,
Sanma yerde kalır ettiğin bu âh,
O gün gelir söyler zâlimler eyvah,
Söndü derken yakar küllerim benim...