Beni yordun hayat, acılarla yoğruldum,
Yolunda yorgun adımlarla yürüdüm.
Gözlerimde hüznün izleri belirirken,
Umutsuzluğa düşmeden ayakta durdum.
Her darbede güçlendim, dertlere direndim,
Yağmurlar altında dağlarda sessizce ağladım.
Rüzgarların savurduğu yıpranmış yaprak gibi,
Hayatın dönemecinde yorgunluğumu seyrettim.
Gökyüzüne baktım, yıldızları geceleri saydım,
Umutla bekledim, düşlerimle avundum.
Gel-gitler içinde dalgalar gibi savruldum,
Ama yine de yılmadım, hayata meydan okudum.
Beni yordun hayat, ama güçlendirdin de beni,
Her zorluğun üstesinden geldim yavaşça.
Artık yorgunum belki, ama umutla doluyum,
Çünkü hayatın her anında, hep huzur duydum...
Kayıt Tarihi : 10.8.2023 17:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!