BENİ YENİDEN DOĞUR
İST.- 23.08.2005
16.05
Yanarım kaderime, bana hiç bakma öyle
Bir insanın kaderi olu mu kara böyle?
Ben ölümü görmeden, hiç değişir mi söyle! ?
Anam, beni yeniden: Doğurabilir misin?
Altı aylık bebeğin, sırtında tonlarca yük
Acep var mı dünyada, çilesi benden büyük! ?
Hayatta bağlanmaya bulamadım bir süyük?
Anam beni yeniden: doğura bilirmisin?
Şu kara kaderimi, biraz değiştir doğur
Bu çekilmez hayattan bıkıp, kim olsa soğur
Şansımı döndürecek, güzel kaderle yoğur;
Anam beni yeniden: doğura bilirmisin?
İçimdeki sevgiye lakayt, bakar kör’düler
Hiçbir zaman korkmadan, başa çorap ördüler
Her zaman bir ucube, garip gör’düler;
Anam beni yeniden: doğura bilirmisin?
Kayıt Tarihi : 13.6.2007 11:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bebekken beşikten düşürülme neticesi Fiziki özürlülük, hayatımda yaşayamadığım güzellikleri, aradığım samimi dostluğu bulamamanın tevekkülle kabulü, ama olabilseydi yeniden doğmak; aynı güzel duygularla ama görüntü esirlerinin gözünü boyamak için yeniden özürsüz doğuş... Şükür ki, beynim ve duygularım özürsüz...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!