Dokuz ay karnında taşıdın
Hep çileyle yaşadın
Her gece ninnilerle uyuttun
Beni hep sen korudun
Konuşmayı sen öğrettin
Yürümesini sen gösterdin
İlk kelimeyi sen söylettin
Hep sabırla bekledin
İlk öğretmenim ve arkadaşım
Yol gösterenim sendin
Ateşim çıktığında
Başucumda bekleyen sendin
Çekip gittin hiç selam vermeden
Son kez beni öpüp oğlum demeden
Herşey bu kadar güzelken
Doya doya yaşamak varken
Ben kime yanarım anam
Ben kime ağlarım
Artık geceler haram
Uykularım olmuş ziyan
Saatler durmuş anam
Caddeler boşboş
Rüzgar esmez oldu anam
Yüreğim sarhoş
Genç yaşta saçlar beyazladı
Ellerim buruş buruş
Gözlerim kan dolmuş
Sen böyle öğretmedin ana
Bu gün benim doğum günüm ana
Hani niye yoksun yanımda
Hiç yakıştımı sana toprak
Beni yalnız başıma bırakmak
Dön gel anam dön gel
Genç yaşta beni de öldürme
Gel yaşayalım anam
Beni dertden derde düşürme
Zamanı geriye al ana
Yine beni sev yine beni büyüt
Yeniden oğlum de bana
Beni yeniden doğur Ana...
Kayıt Tarihi : 2.4.2007 17:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Serkan Güneş](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/04/02/beni-yeniden-dogur-ana.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!