Uzunca bekleyişin ardında olmayınca
Sensizliği hissedip yalnızlığı yaşadım.
Gözlerimin önünden hayalin kaybolunca
Duygularım buz kesti beni unuttun sandım.
Burada sana dair hiçbir şey kalmayınca
Toplayıp neyin varsa alıp da gittin sandım.
Masamda duran resmin yerinde olmayınca
Kanım çekildi bir an beni unuttun sandım.
O sana ait olan kokunu almayınca
Yerini yalnızlığın kokusu aldı sandım.
Her günün sabahında yanımda olmayınca
Bırakıp gittin artık beni unuttun sandım.
Saksıdaki çiçeğin toprağı kuruyunca
Baktım yapraklarına sararıp soldu sandım.
Gözlerim her bir yerde seni arar olunca
içim burkuldu o an beni unuttun sandım.
Nefesini, sesini, hissini duymayınca
Sensizliğin sesini hisseder oldum sandım.
Yokluğun derinlerden feryatla bağırınca
Ölüm geldi aklıma beni unuttun sandim.
Kayıt Tarihi : 12.7.2022 22:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!