Beni Unut Ona Git Belki Seni Mutlu Eder

Gecenin bir vaktiydi. Yatakta kıvranıp duruyordun. Uyku tutmamıştı gözlerini. Kalkıp gittin salona. Arada ne kadar zaman geçti bilmiyorum. Tekrar kalkıp geldin odaya ışığı açtın. Gözlerim yarı açık sana bakmaktaydı. Çıkarken üstünde geceliğin vardı. Şimdi ise belki de hiç giymemiş takım elbisen vardı. Belli ki bir şey yapacaktın. Seni öyle görünce şaşırdım. Gecenin bu geç saati ve üstünde giymiş olduğun takım elbise hiç hayra değildi. Birkaç dakika odanın kapısında sessizce durdun. Hiç konuşmadan. Konuşmaya başladığında ise sesin titrek ve boğuktu. Ben “gidiyorum” dedin. Kapıyı kapatıp çıktın odada. Apar topar arkanda koşup geldim. Salonda yakaladım seni. Gitmemen için nasılda sıkı sıkıya tutmuştum ellerini. Ama sen bir kez gitmeye kararlıydın. Gidecektin hem de “ona” gidecektin. Eski sevgiline. Oysa gece yeni karanlığa büründüğünde seninle nasılda çılgınlar gibi sevişmiştik. Ne kadar da çabuk unuttun bunları, yaşadıklarımızı deliler gibi birbirimize âşık olduğumuzu. Her şeyi unut; sevmedik birbirimizi, sevişmedik seninle geceler boyunca. Aşk diye bir şey olmadı aramızda… Unut… Unut ve çık git mademki gideceksen. Ona git. Ama onu da benim gibi bırakıp ta başka birine gitme. Ne olur her şeyi unut ta git. Yaşamadık bil bütün bunları. Unut ve şimdi çık git. Sıkı sıkıya tuttuğum ellerini de bırakıyorum. Hadi git daha ne bekliyorsun. Söylediklerim için ağlama.
...
Beni unut ona git belki seni mutlu eder.

VAN