28.11.1998 İstanbul/Beşiktaş
Karanlığımda kaybolan duygular dağıttı esen rüzgarı
Perçinlenmişti ama hâlâ ayak diretiyordu yaşamakta
O gün mü zedelendim içindeki sende
Gelişinden ne kadar sonra fark ettin beni
Henüz yağmurlarım dinmemişti
Açmamıştı toprağımdaki çiçek
Ayağımdaki dikenleri yeni söküp atmışım
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta