Beni Sulara Gömün Şiiri - Erdem Gümüş 2

BENİ SULARA GÖMÜN

Bu son kirdir son yunuş, ha teyemmüm ha gusül.
Soğuk sıcak fark etmez, beni sulara gömün.
Zaten çıplak gelmiştim, buydu ilâhi usül,
Atlas kefen fark etmez, beni hu'lara gömün.

Ne bir eksik ne fazla, kotasında bu gemi.
Pusula da gerekmez, rotasında bu gemi,
Ya cehennem ya cennet, ortasında bu gemi.
Artık asla çark etmez,beni sulara gömün.

Bilmem ki denk gelir mi, sevabımla günahım,
Kah galiptim kah malup,kimseye yoktu ahım.
Araflarda bırakma,sen affeyle Allah'ım.
Sular Hakka şirk etmez, beni sulara gömün.

Şu yalancı dünyada, kavgalıydı her anım,
Onlar iki kişiydi, nefsim ile şeytanım.
Çok çetindi savaşım,yenilmedi düşmanım
Cehennemim terk etmez, beni sulara gömün.

Kul Figani dostları,elek elek eledi.
Yeşermedi ektiği,boşa sevgi beledi.
Bu son arzu dostlara, vasiyeti diledi.
Ateş suya zerk etmez, beni sulara gömün.

Kul Figani (Erdem GÜMÜŞ)
02.02.2016