Beni Sen Yakıyorsun Şiiri - Hüseyin Erdinc

Baksana nasılda anlamını
Yitirdi her şey,
Mevsimler hükmünü kaybetti ,
Kıyamete ramak kaldı
Mahşer yeri her mevsim,
Kuş uçmaz , çiçek açmaz oldu
Gönül bahçem de,

Nikotin sarısı her yer
Kokusu ciğerlerimde duman, duman,
Gece karanlık ,pas tutuyor
İçime ,içime damlıyor zehiri ,
Bir ben kalmışım zehrin kollarında

Tan yeli ağarmıyor, gözüm hiç bir şey
Görmüyor ,
Baksana nasılda anlamını yitirdi her şey,
Bıçağa ne hacet ,dil kesip atıyor
Her yanım kan revan içinde ,
Aşk savaşının tam orta yerinde ,

Susuz bitap düşmüşüm
Bedenim yerinden kalkmıyor ,
Çöl rüzgarı tesirinde dudaklarım
Çatlamış acılar içinde ,
Bir buse ye kıvranıyorum ,

Oysa hayat ,biliyorum ki
Mavilikler koynunda gökyüzü altında ,
Alabildiğine canlı pırıl ,pırıl ,
Bu kadar canlılığın içinde insan
İnsana nasıl yaşatır azabı,

Sen sevgili evvelim ahirim ,
Sen sevgili mahşer günüm,
Sen sevgili benim bir gün
Cennetim ,
Bir gün Cehennemim oluyorsun
Beni sen yakıyorsun..