Öfkeli bir deniz gibi
Üstünden atma beni
Yazdığın gibi silme
Yumlama parçalama
Ne yapsam kırılmaz diye
İtme koca dağlardan
Gidip gelip ağlatma
Bu bensiz yapamaz de
İçinin derinlerine sakla
Gösterme kimseye beni
Gönlünde tut bırakma
Kuşlara parçalatma
Çöllere koyup dönme
Gözden çıkarma beni
Tam her şeyimi aydınlatırken
Yeter bu kadar deyip sönme
Bir gidip bir gelip
Çocuk gibi oyalama
Korkutma yıldırma beni
Beni sakın bırakma
Kayıt Tarihi : 9.5.2015 10:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Afşar Timuçin](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/05/09/beni-ruzgara-verme.jpg)
Topla bakışlarımı canım
Sakla belleğinde
Çıkar ruhu cendereden
Dinmemecesine akarken
Yönlendir gözyaşlarımı çölüne
Bitir kuraklığı
Sevgi bitir kumulunda
Nefrete kine
Düşmanlığa inat
Yemyeşil
Sevgi bitir
Çatlasın çimlensin boy atsın
Sen benim için
Can içre can
Hayattan içre hayatsın
Öfke dinsin
Nefret yansın
Ne diyen desin
Hesap vereceğimiz eller değil
Öyle bir çağlayarak ak ki
Sinsilerin hepsi sinsin
Dünyamızı meridyenler paraleller değil
Gökkuşakları kuşatsın
Bir araya getir yürek parçalarını
Birleştir
Bitir
Bitirme sende beni
Bende seni bitirme
Yanardağlardan ateşi
Kutuplardan buzulları getirme
Sıcacık bir güneş getir gözlerinde
Rengârenk bakışlarınla bak
Kalbime ıpılık ak
Damar damar yayıl
Nabız nabız çak
Aç sıkılı yumruklarını
İçlerindeki düşmanlığı bırak
Bırak artık boğuşmayı
Kendini rahat bırak
Avuçlarında sayısız tohum
Kavurma
Yakma
Yeter mahvolduğum
Kahrolduğum yeter
Aşk biten toprakta
Hoşgörü de
Af da
Sevgi de biter
Sevgi emek
Emek ter
Ne ekersen o biter
Kin ve nefret
Sevgide biter
Onur BİLGE
Ney-i bezm-i gamem ey âh ne bulsan yele ver
Oda yanmış kuru cismimde hevâdan gayrı
Fuzuli
TÜM YORUMLAR (3)