Ağıt, figân, ah kopar; sine vâh edip yanar.
Hem damar üşür hem can közlü buz olur her gün.
Lâl olur betik, lisân; kalp pınarı dert sarar
Gölgem seyyhâken dünde zehri gül yağar her gün.
Belki yeni ve taze henüz gülmüş yapraksın!
Belki yazgı mührüsün; kader, mahşer, nasipsin!
Belki hayat busesi, ömür saçan vatansın!
Bilki özde sılasın; ışık, bir ses, nefessin!
Poyrâz, boran... unuttum zulümsen de canansın.
En ağır cezam olsan; dostun merhâmetisin,
Kan salıp ölüm sunsan; nûrsun, cansın, baharsın.
Cevâpsız sorgu olsan; cennetteki perisin..
Masmavi heyecansın, mercanın ezelisin.
Bembeyâz ebedinle seni söndürmelisin.
Bundan sonra bendesin, sanma ki can halisin!
Sen de ben olup sonra beni öldürmelisin.
01.01.2006 20:43:00
Yılmaz HelimerginKayıt Tarihi : 31.7.2008 08:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Masmavi heyecansın ecemsin sen, cennetsin.
Bembeyâz bir sayfayken nârı söndürmelisin.
Bundan sonra bendesin sanma ki can halisin!
Sen de ben olup sonra beni öldürmelisin. .. kalemınıze ve yüreğinize sağlık kutlarım
TÜM YORUMLAR (1)