Beni Kahrımdan Öldürüyorsun

gel muhabbete yar susadı gönlüm
ismini sayıklar durmadan dilim
konmuş dalınada o gonca gülün
sırrına doyuyor bülbül sevdanın

ilkbaharda çiçek kırları sarar
her çiçeğe gelir bir arı konar
yüreğime gamın kederin dolar
yaş dolu gözlerim hep seni arar

baharımı kışa dönderiyorsun
bütün umudumu söndürüyosun
hasretinle özlemini yaşatıp
sen beni kahrımdan öldürüyorsun

kölecioğlu diyor çaresiz kaldım
kimsesiz perişan hep sefil oldum
bütün bu dertleri ben senden aldım
dalında kuruyan gazele döndüm

Ahmet kölecioğlu 1999