Beni ırak ettiler mutluluğun ilinden
ruh çürüten zindanlarda martıları işittim
Keşke düşmeseydim gözünden,
Her günün fecrinde soylu bir leştim ...
Ninovadan öteye bir kehanet dillenir
Vuruşmak üzere kelimeler bilenir
Sana meftun kalemim hasretinden beslenir
Yusufun kuyusundan annem bana seslenir,
Beni ırak ettiler umudun ellerinden
Yeniden doğuyordum Said'in küllerinden
ben zulmü taifden bilirdim, taki düşene dek gözlerim gözlerinden ...
Ruhum ölü bir cenin
Üfle hadi nefesin hayattır senin,
Bir fermanla düşüyorum izbe yollara
Zinin gözleri üzerimde
Memi verdim onlara...
Beni ırak ettiler ütopyalardan...
Düşecek merhametim bu sığ kayalıklardan,
Kınından çıktı hasret, dururumu bilmem
İbrahimi tanımam lakin acısı bizim ilden,
yol şimdi saçlarını çiğ topraklar nergizi,
kimse bilmeyecek seni
hiç kimse bilmeyecek içimdeki bu gizi...
Kayıt Tarihi : 18.6.2018 12:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Leadri
![Leadri Leadri](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/06/18/beni-irak-ettiler.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!