Beni Gör Şiiri - Fatih Babalık 2

Beni görmezden gelme.
Sömürge imparatorluğu kurdun gönlümde.
Şimdi her taraf sen olmuşken,
Her saat, seninle yaşanmayı beklerken,
Beni görmezden gelme.

İkimizin hayali vardı martılara atılan simitlerde,
Şimdi her yer gökyüzü olmuşken,
Her rüya, cennetine uçmayı beklerken,
Beni görmezden gelme.

Toprağın hakkı yok mu sevdiğin çiçeklerde?
Şimdi her yer gül yüzün olmuşken,
Her yağmur, güneşine kavuşmayı beklerken,
Beni görmezden gelme.

İyiliğin hatırı yok mu aldığın nefeslerde?
Şimdi her yer gözyaşı olmuşken,
Her umut, yokluğundan kurtulmayı beklerken,
Beni görmezden gelme.

Mucizeler sömürüldü, ışıklar kabuslarla söndürüldü.
En budala bakışlarda sahte vücutlar alkışlandı, övüldü.
Ruhu arayan soran yok, doğrular mezarlara gömüldü.
Seni sevenin şansı yok, hepsi bu dünyadan sürüldü.

Kimsesi olmayan emsallerim bile,
Ölmeden önce bir an olsun görüldü.
Varlığın kadar ölüyorum işte.
Beni görmezden gelme.