BENİ EN ZAYIF YERİMDEN VURDUN.....
beni en zayıf yerimden vurdun,
uzak martıların çığlıkları duyuldu silah sesinden,
nerden yakınlaştıysa, yarı çıplak siluetin,
nerden düştüyse aklıma o güzel dünler..
beni milyarlarca şahitin gözleri önünde vurdun.
elleri buz kesti anılarda yaşayan babamın,
nerden uçurduysa bu karanlık, uçtu göğe doğru binlerce serçe
beni şimdiye kadar görmediğim bir silahla vurdun,
sahi nerden buldun, kimden aldın, nasıl tetiği çektin
nerden öğrendiysen öğrenmişsin, hedefi on ikiden vurmayı.
ve nerden bulduysam bu cesareti, yanında ağladım...
beni en zayıf yerimden vurdun gülüm,
beynimin tavan arasında saklıyorum cinayet silahını
üç beş damla kan oldun, yüreğimden aktın,
ve ne yaptıysam silemedim tenimden izini gülüm........
Kayıt Tarihi : 15.5.2006 18:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!