Mesela beni en çok yakan, mezar taşlarında doğum ve ölüm tarihleri arasına atılan çizgidir. Çünkü o çizgi bütün yaşam. Ne yaşanıyorsa herşey o çizgide yaşanıyor. İlk aşk, ilk dostluk, ilk öpücük, ilk kaybediş, ilk acı, ilk nefes, ve son nefes. Herşey ama herşey o çizginin her miliminde saklı. Bu yüzden ne zaman bir mezarlığa gitsem, bakmaktan korktuğum tek yer o çizgiler olur. Ve ne zaman kendimi tutamayıp oraya kitlendiğimi fark etsem, canımı yakan tek şey yaşanamamış aşklar olur.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
hayatın anlamını bakıp görmek güzeldir.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta