dudağımda soluğum
emdiğim zehirden lâl
boşa doldu tuluğum
gülücüğüne hemhâl
gözbebeğinden vurdu
kırlangıca kudurdu
yarasından savurdu
gözyaşlarından bilal*
kör keskinler bilendi
duygusalcık dilendi
umut dolup ilendi
dalgalanırken zülal
süremlerden umudum
hal bu ki neler umdum
gördüğüme göz yumdum
beni enginlere sal
ozan efe muhtacım
sevginde dinsin acım
sevdanla ağla bacım
beni de yanına al
zülal: Saf, tatlı su.
hemhâl: Aynı durumda olan
bilal: 1. Su gibi ıslatan.2. Islaklık.
Kayıt Tarihi : 30.6.2010 06:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!