taşkın su çekilinceye dek
bekle çıkma sokağa
düşler bitmeden
aç yürek
sin
düş
boşluğun
dolduran nedir
göl beslenir derdinden
ırmakları çağlaya dursun
utanmış gibi kahrolandan
sessizce çekildin
ya sonrasında
çocuksu
al
bir
yüreğe
doluncaya dek
yeniden sevdalara
baş belaya tosladığında
göğü sarmış gamı kasavet
daldırmadan içinde
seni bekleyen
kimleri
var
sar
dudağı
sevgi kokuyor
yalnız da değil hani
sürmelerden dökülmüş
151011denizligülceüçgen
Kayıt Tarihi : 12.12.2011 23:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!