Beni de Af Et Şiiri - Sinan Karakaş

Yarab ellerimi açmış sana yalvarıyorum,

Kurtuluşa giden yolda aranıyorum,

Bel ki yarın, belki bu gün varacağım sana,

Yolun apaçıkken kör gibi hala arıyorum,

Hidayetine talibim, affımı diliyorum,

Ölümüm gelmezdi aklıma, vur patlasın çal oynasındı davranışlarım,

Benim gibi zirzoptu bütün arkadaşlarım,

Aklıma soruyorum,

Yüreğime danışıyorum,

Yolundan başka çıkar yol bulamıyorum,

Hangi yola girdimse hep çıkmaz sokak,

Yolunu bulmamanın adı olmalı salak,

Belki de biliyordum, bilmez gibi davranıyordum,

İşime öyle geliyordu,

Nefsim dört köşe oluyordu, senden uzaklaştıkça,

Ağzı kulaklarına varıyordu iblisin,

Biliyor ve inanıyorum ki herşeyi sen var ettin,

Büyüklük kelimesi seni anlatamaz,

Güzel kelimesi yetersiz kalır seni anlatmaya,

Ben acizim güçsüzüm, takatsizim,

Sana sığınmışım,

Her türlü kötülüklerden, belalardan, musibetlerden,

Ben asi de olsam senin kulunum,

Günahkar da olsam senin kulunum,

Affına sığınmışım,

Bilirim ki sen af edicisin,

Affı da seversin,

Ne olursun kullarını af ettiğin gibi beni de af et.