Kim bilebilirdi ki
Köklerinden koparılıp
Bir Ekim, gün batımında soluksuz kalacağımızı
Ve köklerimizden bir daha doğamıyacağımızı
Hüzünlerin eşliğinde
İkındi vakti üstümüze toprak atılacağını
Ekim hasatına döndü ömür
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta