Beni Bu Hale Sen Getirdin

Hiç kimse kusura bakmasın,
Beni sinir küpüne siz getirdiniz...
Ben artık vurdum duyma biri olduysam
Bu benim değil senin suçun.
En zor günümde yanımda değildiniz ,
Hep menfaat.
Menfaat...
Menfaat...
Bana kulak asmayıp,
Hep kendi menfaatini düşündü,
Düşündü,
Düşündü ..
Belki de dünyanın en zor yükünü kendi ayakları üstüne durarak gösterdim,
Ben o günleri hiç unutmadım,
Sen söyle anne,
Bana sen değişmişsin diyenler bu sözüm size ;
Bana değiştin diyenler beni bir kot pantolon bir akşam çıkartıp sabah giydin mı ?
Sen hiç aç aç sofraya oturduğun da doymadan Rabbine dönüp çok şükür Raabbime doydum dedin mi?
Ne yolu gösterdiniz ne de yolcuyu ağırladıniz
Diyemezsin çünkü yoksullluk nedir bilmezsin.
Hayat savaşında ben ortada körebe onlar asker
Bense yurdunun adını bile bilmeyen bir vatandaş.
Ne yol gösterdiniz ne de yol bildiniz,
Keşke elimden tutsaydin yapma etme deseydin,
Ben artık hiçbir şeye eskisi gibi tahammül edemiyorum,
İnsanlara inanmıyorum,
Doğru konuşmalar insanlar,
Yalanı çiğneyerek yutarlarlar,
Hayatı ise yaşadığı gibi değil;
Ölüm yokmuş gibi devam ederler.