Ben yıldızlar parladıkça yaşarım.
Bir gün mavi gökler ıssız kalırsa eğer,
Üzerinde tek yelkenli kalmazsa denizlerin
Uçsuz bucaksız çöller vahasız
Ve yüreğin bensiz kalırsa eğer
Bilki o zaman gizli gizli ağlarım.
Tanıdık güvercinler konmazsa pencereme
Bir dolunay habersiz süzülmezse geceme
Ve bir çocuk öksüz kalır, çaresizce ağlarsa
Gözyaşım o çocuğun acılarıyla akar,
Ne yaşamak avutur ne de ölüm korkutur
Bilki, yokluğundan çok beni bu dertler yakar.
Kayıt Tarihi : 22.12.2013 11:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kemal Müftüoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/12/22/beni-bu-dertler-yakar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!