Yaşadığım yerden sıra dağları görürüm
Çöker yorgun akşamlar mor tepelere
Sensizliğin hüznü üstüme siner
Her gelen karanlıkla yeniden ölürüm.
Gecenin uykusuz rengidir son mısralarım
Öfkeli bulutlar ümitsiz bir aşkı anlatır
Ne çok istesekte kavuşmak hayal
Başı dumanlı dağlar bizi hatırlatır.
Güneşin kalbinde kara bir lekedir yokluğun
Yıllardır tutsak özlediğim ses
Bilmem bir gün dönsen sağ olurmuyum
Ömür denen şey bir anlık nefes.
Ben yine sabırla dönmeni bekleyeceğim
Senden ayrı yazlar hep kış kalacak
Gün batımı ikimizin şarkısını dinleyeceğim
Ruhum bu şarkıyla hep ağlayacak.
Kayıt Tarihi : 4.6.2016 10:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!