Beni Bir Timsah Yesin Şiiri - Bekir Dalkıç

Beni bir timsah yesin önce, sonra nasılsa geri
döneyim.

Etimi kemiğinden ayırsın sevdiğimin abisi.
Kafatasımı yarın ortasından,
Beynimi fikirsizlerin önüne koyun haşlayıp.
Gözlerimi çocuklara verin de oynasınlar.
Yüreğimi yesin yüreği yetmeyenler.
Susayanlar yudumlasın suyundan etimin.
Açılır belki susanların dili.
Kanımdan verin de bekleyene,
İyileşir belki lösemili.
Yükseğe asılsın ciğer denen kandilim.
Yansın dursun sabahlara değin.

Ve o timsaha gidin deyin ki,
Hiçbir uzvu boşa gitmez şairlerin.