Ben seninle,
Usulca damlayan bir yağmur damlasıydım,
İki can, iki uğur böceği.
Omuzlarımızda, gerçekliği düşten öte dileklerin
bitmek bilmez ağırlığı,
düştük toprağa, ayrıldık, parçalandık.
Beni bir sen anlardın; gittin.
Bir tek sen vardın öteki yarım, yarim.
Aklımın bende kalan az akıllı yarısı uluorta şimdi,
bıraktığın, kalan yarıdan azım.
Hasret koymaz, yalnızlık koymaz,
yalnız içimdeki kalp kırıkları.
Gözlerinin baktığı, yakıp yıktığı ve öyle bıraktığı,
içimdeki küle laf geçmiyor şimdi.
Beni bir tek sen anlardın, sen de gittin.
Git, bırak beni, tek anlayanım.
Yüreğim sende kalsın.
Aktan Özgür MEYDAN
Aktan Özgür MeydanKayıt Tarihi : 22.1.2010 18:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!