Beni Bir Tek Ada Anlıyordu
Yüksekteydim,
Martıların uyuduğu bir saatte
Sevmeden duramadığım bir tepede.
Bir başka sıcaktı bu körfez.
Ne kadar kaçmaya kalksan
O kadar geri alıyordu.
Kışın soğuğu ateşliyordu.
Müzik akan bir suydu,
Kulağımdan girip ruhuma sızan.
Kadehlerimizse açıyordu havayı.
Balıkçılar vardı ufukta,
Belli belirsiz teknelerin ışıkları,
Göz yaşlarımda kırılıyordu
Ve bin bir renkle doluyordu yüzüm.
Bakıyordum ki şöyle bir manzaraya,
Beni bir tek Ada anlıyordu…
Kayıt Tarihi : 7.3.2008 03:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!