yılmadan yürüdüm sokaklarda,
usanmadan yazdım şiirlerimi,
ve acıların ortasında,
beni bekleyenlerimi.
haddimi aştım huzura ramak kala,
bataklıklarda, kaybettim kimliğimi,
bukalemunlaştı sevdanın rengi,
bilmem kaç defa yüz üstü bıraktım.
beni bekleyenlerimi,
şuurum bulandı göremedim hakikati
gerçeklerden uzakta,
sayamadığım kadar mutluluğa hasret.
ve hep erteledim.
beni bekleyenlerimi
Kayıt Tarihi : 29.11.2006 00:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!