Beni Babama Götür Şiiri - Malik Çekmegil

Günlerden cumartesi aylardan ocaktı,
Kışı reddetmişti o gün, hava sıcaktı.
Ben ve babam otururken ikili koltukta,
Berin geldi birden, yer buldu aramızda.
Bir müddet ayaklarını salladı ileri geri,
Sonra açtı iri gözlerini ve bana şöyle dedi;
-Beni babama götür, Malik amca lütfen!
Babası asker, Nasıl tamam diyebilirdim hemen!
Anlamsızca gülümsüyordum ki, annem lafa girdi Allahtan,
Kıyamam dedi ve babama dönerek, gidelim ne olacak 4 saatlik uzaklıktan.
Nihayet babam da onayladı ve yola çıktık aniden
Bütün yüzlere heyecan doğdu yeniden
Yolu tamamladık ve artık nizamiyedeyiz
Başların omuzların altında kaldığı yerdeyiz
Oturup beklerken bizim askeri,
Yengem şimdiden düşlüyordu, bir dahaki seferi.
Kapıdan girince; koştu sarıldı babasına, Berin
Hasret o zaman, gözyaşlarındaydı askerin...